Śledź nas na:



Podejście twarde i miękkie

W zarządzaniu zasobami ludzkimi możemy spotkać się z dwoma podejściami do pracownika. Pierwszy zawsze w swoich założeniach opiera się na ekonomii, kalkulacji i ilości. Pracownik w tym założeniu jest osobą potraktowaną jak zasób materialny, który zgodnie z założeniem musi przynosić efekty wyższe od poświęconych nakładów.

Drugi sposób podkreśla rolę człowieka oraz stawia komunikacje, motywacje i przywództwo celem lepszego zaangażowania całej załogi w pracę. Definiuje się to jako podejście miękkie i twarde.


Podejście twarde koncentruje się tylko i wyłącznie na prowadzonym biznesie a ludzie w tym modelu są tylko czynnikiem twórczym, dzięki któremu osiąga się przewagę konkurencyjną. Nie liczy się jakość a ilość wykonanej pracy. Człowieka sprowadza się jedynie do czynnika ekonomicznego. Uzyskany w ten sposób kapitał można odpowiedniego zainwestować po to, by w ostateczności osiągnąć zysk. Istnieje jednak niebezpieczeństwo, ponieważ w tym stylu zarządzania nadużycia oraz przekraczanie granicy etyki zawodowej sprawia, że pracownicy mogą być traktowani tylko i wyłącznie jak towar do osiągnięcia celu.


Podejście miękkie, czyli takie, w których najważniejsze aspekty  zarządzanie komunikacją, motywacja, zaangażowanie w pracę, jakość pracy oraz przywództwo odgrywają ważną rolę. Styl zarządzania pozwala na traktowanie człowieka w pełni podmiotowo, a nie przedmiotowo jak w podejściu twardym. Sprawia to, że załoga staje się partnerem w biznesie poprzez swoją pracę lepiej identyfikuje się z firmą, w której pracuje. W ten sposób uzyskana jakość przekłada się na przewagę konkurencyjną. W tej metodzie ważne jest poznanie pracowników oraz ich zorganizowanie co sprawia, że realizują oni z powodzeniem wcześniej założone zadania zawodowe.



Zobacz także